گلبرگ

این شعر قشنگ رو یکی از دوستام به اسم گلبرگ فرستاده منم گذاشتمش تو وبلاگ تا شما نظراتتون رو واسم بفرستید.

شب است و سکوت و تنهایى و عشق
دلم گرفته
دلم آنقدر گرفته که تنهایى بدجورى عذابم مى دهد
دلم مى خواهد بنویسم
از خودم
از تو
از سکوت
از عشق
احساس مى کنم چهارده سال از دورى من و تو گذشته است
دلم چقدر برایت تنگ شده
براى دیدنت
براى انتظارت
براى عشقت
و شاید
براى لحظه ى جدایى ات از من و از قلبم
...
من در وجود تو محو شده ام
گاهى وقتها که دلم از دوریت مى گیرد و فریاد نمى زند
به قاب عکس خودم روى دیوار مى نگرم
چون وجود و هستى من از آن توست
و ساعتها با تو حرف مى زنم
و درد دل مى کنم
و اشک مى ریزم
و گاهى وقتها هم که حسابى دلم مى گیرد
آرام مى گویم:
دوستت دارم.
مبادا کسى از پشت دیوار صدایم را بشنود
و
روى لبهایم در قاب عکس لبخند مى نشیند
و تو مى خندى
اما نمى گویى که تو هم دوستم دارى
فقط لبخند مى زنى
فقط لبخند
...
هنوز هم دوستم دارى؟!...
...
امروز
وقتى که باز با تو در قاب عکسم درد دل مى کردم
نمى دانم چه گفتم که تو اخم کردى
من فقط گفتم""برگرد""
حرف بدى زدم؟
درست است که تو نرفته اى که برگردى ولى
حالا که من نمى توانم برگردم تو بیا
بیا و آنوقت مرا هم با خودت ببر
هر جا که دوست دارى
حتى به برزخ
مى آیى؟!...
بگو که مى آیى...
...
باز هم تو را در قاب عکس روى دیوار مى بینم
دستهایت را زیر چانه ات گذاشته اى و خیره به چشمهایم مى نگرى
مى خواهى چیزى بگویى؟!...
خب بگو...
"..................."
وقتى دلم برایت تنگ مى شود و با قاب عکس روى دیوار هم نمى توانم درد دل کنم
خاطرات روزانه اى را که هرگز برایم ننوشتى مى خوانم
و دلم بیشتر مى گیرد
چون در خاطراتت زندگى گم شده است
و تو
سعى هم نمى کنى آن را بیابى
...
عجیب دلواپس تو هستم
دلواپس قلبت
مواظب خودت و قلبت باش
خودت بیشتر از قلبت.
با اینکه از من دورى اما
مى دانم که خوشبخت ترین دختر دنیایم
حتى اگر مجبور باشم تا ابد از تو دور بمانم
رؤیاى تو هم خوشبختى است
آوردن نامت هم افتخار است
...
خدایااااااااااااااااااااا
مُردم از تنهایى............
حرف آخر
دوستت دارم...

گلبرگ